ನಾದಸ್ಸಂಧಾನ

ಗರ್ಭಗಟ್ಟಲಿ ಒಳಗಣ ಪರಾ-
ಗ ಸ್ಪರ್ಷ ಮಧುಪರ್ಕ ಗಟ್ಟಿ
ಗೊಂಡು ತೆನೆ ಪಶ್ಯಂತಿಯಾಗಿ
ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಕೆನೆಯುತ್ತ ಕಾಳು
ಕಟ್ಟಿ ಎತ್ತರದ ರಾಶಿ ರಾಶಿ.
ಮೂಲಾಧಾರ ಮ್ರದುವಾಗಿ ಇಡಿಕೆ
ಸಡಿಲಿಸಿ ಏರಲಿಬಿಡು ಮಧ್ಯಮವ
ಮೀರಿ ನಾದವಾಗಲಿ ಪ್ರಾಣ
ವಾಯು ಉಸಿರಿನಲಿ ಲಯವಾಗಿ
ಮನಬಿಚ್ಚಿ ಹಾಡಲಿ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ!
ವೈಖರಿಯ ಜಿಹ್ವಾಮೂಲ ಗಾಂಧಾರಿ
ಕಣ್ಕಟ್ಟ ಬಿಚ್ಚಿ ತೆರೆಯಲಿ ಈಗ
ಕಾಲಕ್ಕೆ-ಮೂಲಕ್ಕೆ ಕೊಂಡಿಯಾಗಿ
ನರನಾಡಿ ಸಡಿಲಿಸಲಿ ಗಂಟಲ
ಪಸೆ ಕಳೆದು ಸ್ಫಟಿಕಸ್ಫುಟಗೊಳ್ಳಲಿ.
ನಾಭಿಮೂಲದ ಮೌನಸ್ಫೋಟಕ್ಕೆ
ಎಣೆಯಾಗಿ ಮತ್ತೇರಲಿ ಪದಾರ್ಥ
ಗೊಡವೆ ಮೀರಿ ಏಣಿಯಾಗಿ
ಆಕಾಶಕ್ಕೆ......ಅವಕಾಶದನಂತಕ್ಕೆ
ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಗೂಡುಕಟ್ಟಲಿ ಮತ್ತೆ
ಸಂಭ್ರಮಿಸಿ ಚಿಲಿಪಿಲಿಯ ನಾದಸ್ಸಂಧಾನಕ್ಕೆ.

ಬೆಳಗು

ಅಮ್ಮ....ಅಮ್ಮ...ಅಮ್ಮಾ
ನನ್ನ ಮುದ್ದು ಅಮ್ಮ!
ಮೇಲೆನೋಡು ಚಂದಿರ
ಮುಗಿಲ ತಾರೆ ಸುಂದರ!
ಹಕ್ಕಿಯೇಕೆ ಹಾರುತಿಲ್ಲ?
ಸೂರ್ಯನೇಕೆ ಕಾಣುತಿಲ್ಲ?
ಕತ್ತಲೇಕೆ ಸುತ್ತಲೆಲ್ಲ?
ಹೇಳೆ ಮುದ್ದು ಅಮ್ಮ.
ಮೇಲೆ ಮುಗಿಲು ಕೆಳಗೆ ಭೂಮಿ
ಗಿರಗಿರ ಗಿರಗಿಟ್ಟಿ ಬುಗುರಿಯಂತೆ
ತಿರುಗಿ ತಿರುಗಿ ಹಗಲುರಾತ್ರಿ ಹುಟ್ಟಿ
ಹಗಲು ಸೂರ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಚಂದ್ರ
ಪಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವರು.
ಸೂರ್ಯ ರಶ್ಮಿ ಚಂದ್ರ ಕಾಂತಿಯಿತ್ತು
ನಮ್ಮ ಪೊರೆವರು.
ನನ್ನ ಪುಟ್ಟಕಂದ ಕೇಳು
ಹಿಂಡುಹಿಂಡು ಹಕ್ಕಿಹಿಂಡು
ಬೆಳಕು ಹರಿಯೆ ಬರುವವು
ಹರುಷವನ್ನೆ ತರುವವು.
ಮುಂದೆಮುಂದೆ ಕುರಿಯ ಮಂದೆ
ಹಿಂದೆಹಿಂದೆ ದನದ ದಂಡು
ಸೂರ್ಯಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಬಂದು
ನಿನ್ನ ಕರೆದು ಹೇಳ್ವನು
ಏಳುಕಂದ ಏಳುಕಂದ
ಬೆಳಗು ಹರಿಯಿತೇಳು ಕಂದ
ಕಣ್ಣುತೆರೆದು ನೋಡು ಚೆಂದ!

ಅಪ್ಪಾ ನೀನು ಟೊಮ್!ಟೊಮ್ ಟೊಂ ತೋಂ!

ನನ್ನ ಮಗ ತೇಜಸ್ವಿ ಕಾರ್ಟೂನ್ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಕಣ್ಬಿಟ್ಕಂಡ್ ನೋಡ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಟೊಮ್ ಮತ್ತೆ ಜೆರ್ರಿ ಬರ್ತದಲ್ಲ ಅದನ್ ನೋಡ್ಕ್ಯಂಡು ಒಂದಿನ ಹೇಳ್ದಾ..... "ಅಪ್ಪಾ! ನೀನು ಟೊಮ್ ನಾನು ಜೆರ್ರಿ" ಎಂದು! ಅವನ ಕ್ರಿಯೆಟಿವಿಟಿಗೆ ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧನಾದೆ! ಅದನ್ನು ಒಂದು ಪದ್ಯವಾಗಿಸಿದೆ !
ಅಪ್ಪಾ ನೀನು ಟೊಮ್!
ಟೊಮ್ ಟೊಂ ತೋಂ
ಟಬ್ಬಲಿ ಒಂದು ಬೊಬ್ಬಿಲಿ
ಹಿಡಿಯಲು ಬಂದರೆ ಹೆಬ್ಬುಲಿ
ಸಿಕ್ಕದು ಎಂದೂ ಚಿಕ್ಕಿಲಿ
ಚಿಕ್...ಚಿಕ್...ಚಿಕ್...ಚೆಂದಿಲಿ!
ನಾನೂ ಒಂದು ಜೆರ್ರಿಲಿ
ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಿಕ್ಕಾ ಜಂಗಲಿ
ಸಿಕ್ಕರೆ ಪಕ್ಕಾ ಮಂಗಿಲಿ
ಬಾರೋ..ಬಾ...ಬಾ..ಸಂದಿಲಿ!
ಅಕ್ಕಾ-ಪಕ್ಕಾ, ಚಿಕ್ಕ-ಚೊಕ್ಕ
ಮನೆಯಲಿ ಯಾರೂ ಕೇಳೋರಿಲ್ಲ
ಸಿಕ್ಕದ್ದೆಲ್ಲ ನಂದೇ ಎಂದು
ಬಿಡದೇ ತಿಂದೆ ಎಲ್ಲಾ ಉಂಡೆ!
ನೀನು ಬಂದೆ...ಗಡಿಬಿಡಿ ಬಂಡೆ
ಬಾಯಿಂದ್ಬಿತ್ತು ಬೇಸಿನ್ ಉಂಡೆ
ತಡವರಿಸಿತ್ತು ಡಬ್ಬದ ಕುಂಡೆ
ಟೊಮ್...ಟೊಂ....ತೊಂ!
ಅಪ್ಪಾ ನೀನು ಟೊಮ್
ಟೊಮ್...ಟೊಂ....ತೊಂ!